Porównanie procedur 3D i 2D

Laparoskopia służy do wizualizacji narządów i struktur w jamie brzusznej. Stosuje się ją do celów diagnostycznych, a w szczególności do przeprowadzania operacji. Minimalnie inwazyjny zabieg zmniejsza urazy podczas operacji i zmniejsza ból pooperacyjny. Ponadto zmniejsza ryzyko zakażenia i pozwala uniknąć większych zrostów tkanki. Porównanie procedur 3D i 2D było już kilka lat temu ważnym pytaniem rozwojowym i zostało zbadane w wielu badaniach na zwierzętach. ^[1]

Systemy wizualizacji 3D istnieją od prawie dwóch dekad, ale literatura mówi o renesansie w obrazowaniu 3D, który trwa od kilku lat. Coraz więcej czołowych producentów wprowadza na rynek systemy 3D. Ponadto kluczowe ulepszenia tych systemów doprowadziły również do wzrostu zapotrzebowania na technologię, co miało również pozytywny wpływ na ceny. Najważniejszym z tych udoskonaleń jest ulepszone obrazowanie, które teraz jest zapewnione dzięki zwiększonej mocy przetwarzania w systemach - to rozwój, który nastąpił również w mikroskopii cyfrowej. Do wizualizacji tej jakości dwadzieścia lat temu potrzebne byłyby znacznie większe i droższe urządzenia. ^[2] Systemy laparoskopowe 3D są teraz dostępne w akceptowalnych cenach. ^[3] Spojrzenie na dzisiejsze szpitale pokazuje, że laparoskopia 3D staje się coraz bardziej popularna - nie tylko ze względu na łatwość nauki, nawet dla mniej doświadczonych chirurgów. ^[4]

Rozszerzony zakres działania i większe bezpieczeństwo

Rozszerzony zakres operacji wykonywanych laparoskopowo wynika przede wszystkim z ulepszonego obrazowania z systemów 3D. Niedawne badanie kliniczne przeprowadzone przez Baum i wsp. ^[5] wykazało wpływ laparoskopii 3D na skuteczność i bezpieczeństwo zabiegów ginekologicznych. Podczas szycia i cięcia struktur anatomicznych przy użyciu wizualizacji 3D stwierdzono znaczne korzyści. W porównaniu z laparoskopią 2D chirurdzy uznali, że głębia przestrzeni jest szczególnie korzystna, co jest ważnym powodem zwiększenia poziomu bezpieczeństwa podczas zabiegów chirurgicznych. Znacznie poprawiono prezentację struktur nerwowo-otrzewnowych. Poprawa wizualizacji macicy, moczowodu i naczyń krwionośnych nie była tak wyraźna. Mimo to Baum i in. wyciągnęli bardzo pozytywne wnioski: Zastosowanie laparoskopii 3D zapewnia chirurgom znaczne korzyści w porównaniu z urządzeniami 2D. Prezentacja przestrzeni pokazana na obrazach przypomina rzeczywistą strukturę anatomiczną. ^[5]

Percepcja głębi - duży plus

Inne badania dochodzą do podobnych wniosków. W badaniu porównawczym 53 pacjentów było leczonych na różne wskazania chirurgiczne (w tym torbiele jajowe, przepuklinę i kamicę żółciową). Jedna grupa była obsługiwana za pomocą laparoskopii 3D, druga - za pomocą technologii 2D. Największą wadą laparoskopii 2D jest brak percepcji głębi. Obciąża to chirurgów podczas zabiegów operacyjnych i może mieć negatywny wpływ na bezpieczeństwo. ^[6] Grupa 3D miała wyraźną przewagę dzięki znacznie krótszym czasom operacji. Lekarze określili najwyższą jakość obrazu, szczególnie w odniesieniu do postrzegania głębi jako czynnik decydujący o szybszych zabiegach. ^[6]

Kolejną zaletą technologii 3D jest dobra koordynacja wzrokowo-ruchowa i większa precyzja. Pozwala to chirurgom pracować dokładniej i z mniejszą liczbą błędów oraz oddzielać nawet bardzo drobne struktury tkanki. Z tych zalet korzystają szczególnie mniej doświadczeni chirurdzy. ^[7] Mogą szybciej i skuteczniej nauczyć się operacji i powiązanych cech anatomicznych. Korzyści finansowe dla szpitali są oczywiste: W niektórych przypadkach znacznie krótsze czasy operacji zmniejszają ilość anestezjologicznych środków anestetycznych. Ponadto, istniejące instrumenty do laparoskopii, na przykład wszystkie instrumenty o prostym kształcie, mogą być również używane z technologią 3D. Pozwala to obniżyć koszty inwestycji i konserwacji. ^[7]

Mniejsza śmiertelność

Najważniejszym aspektem jest jednak zmniejszenie śmiertelności związanej z laparoskopią 3D. Możliwe jest wypuszczenie pacjentów do opieki pooperacyjnej w lepszym stanie zdrowia. ^[6] Ogólnie rzecz biorąc, zalety laparoskopii 3D są nie do podważenia. Było to możliwe do przewidzenia już przed wprowadzeniem całej technologii w regularnej praktyce klinicznej. Można ją przeczytać na stronie 247 w książce 51. Kongresu Niemieckiego Towarzystwa Ginekologicznego i Położniczego: „Jeśli odejdziemy od kwestii finansowych, nie ma możliwości zrozumienia, dlaczego wszyscy chirurdzy nie przechodzą natychmiast na obrazowanie trójwymiarowe, ponieważ są to obrazy, do których wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni z codziennego życia”. Kongres odbył się w dniach 1-5 października 1996 r. ^[4]