Wiadomo, że najczęstszym rodzajem zakażeń związanych ze służbą zdrowia (HAI) jest zakażenie miejsca operacji (SSI), które występuje do 30 dni po operacji i wpływa na nacięcie lub głęboką tkankę w miejscu operacji.

Zakażenie podczas operacji

Około 10 procent pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym w krajach o niskim i średnim dochodzie (LMIC) doświadcza zachorowań na odleżyny. ^{[1], [2]} Ten niepożądany efekt może stanowić poważny problem kliniczny, ponieważ odleżyny znacznie zwiększają bezpośrednie i pośrednie koszty leczenia i obniżają jakość życia związaną ze ^{zdrowiem. [2]} Wiadomo, że na ryzyko zachorowań na odleżyny wpływa wiele czynników związanych z pacjentem i zabiegiem.

Rola narzędzi chirurgicznych wielokrotnego użytku

Narzędzia chirurgiczne wielokrotnego użytku stanowią jedną potencjalną drogę przenoszenia patogenów, ponieważ są one skażone krwią i mikroorganizmami w różnym stopniu po każdej operacji. ^[3] Wytyczne zalecają, aby narzędzia chirurgiczne wielokrotnego użytku były sterylizowane między kolejnymi zastosowaniami. ^{[4], [5], [6]} Dlatego od użycia do ponownego użycia te narzędzia przechodzą skomplikowaną ścieżkę dekontaminacji, która jest kluczowym elementem zapobiegania zakażeniom szpitalnym. Ponowne przetwarzanie wyrobów medycznych obejmuje przenoszenie, czyszczenie wstępne i odkażanie, przygotowanie i konserwację, pakowanie, sterylizację i przechowywanie do momentu użycia. ^{[4], [5]}

Wyzwania podczas/po sterylizacji

Metody sterylizacji narzędzi obejmują sterylizację parową i sterylizację niskotemperaturową. Podczas tego procesu narzędzia mogą być owinięte w materiał do sterylizacji lub umieszczone w sztywnych pojemnikach. ^[7] Owinięta jest znaczna liczba zestawów narzędzi. Jeśli jednak opakowania są uszkodzone przez instrumenty lub tace, które są w nich przechowywane, proces sterylizacji należy powtórzyć. Średnio 5% opakowanych zestawów narzędzi jest poddawanych reprocesowaniu z powodu rozdarć. ^[8] Uszkodzone sterylne opakowania lub mokre zestawy mogą powodować przestoje na sali operacyjnej i presję czasową. Ponadto dziury w opakowaniu mogą wyglądać niedyskryminująco i być pomijane. W takim przypadku stanowią one poważny czynnik ryzyka wystąpienia zakażeń rannych.

Wykrywanie otworów w opakowaniu sterylizacyjnym

Wygląda na to, że trudno jest wykryć otwory w sterylnych opakowaniach o wielkości mniejszej niż 2 mm. As Waked et al. Badanie przeprowadzone w 2007 r. wykazało, że w 18 procentach przypadków przeoczono wady o średnicy 6,7 mm. Jednocześnie udowodniono, że otwory o średnicy zaledwie 1,1 mm mogą przenosić zanieczyszczenia przez materiał opakowaniowy. ^[9] W 2018 r. Rashidifard i in. powtórzyli analizę z większą ilością próbek i w różnych warunkach. ^[10] Badanie obejmowało 30 pracowników chirurgicznych z dwóch różnych szpitali i obejmowało techników chirurgicznych, pielęgniarki sali operacyjnej i pacjentów operowanych ortopedycznie. 9 różnych rozmiarów wad od 0,86 mm do 5,0 mm zostało przebitych do całkowicie sterylnych opakowań za pomocą różnych narzędzi. Kontrolę sterylności opakowania przeprowadzono poprzez rozpakowanie sterylnego opatrunku, podniesienie go do źródła światła na sali operacyjnej i zidentyfikowanie wszelkich perforacji, które mogłyby zagrozić sterylności. Grupa badawcza potwierdziła wyniki z 2007 r.; częściej wykrywano otwory o średnicy 2,5 mm niż otwory o średnicy 2 mm.

Przyglądając się różnym parametrom, nie stwierdzono różnicy w dokładności wykrywania między zastosowaniem lampy sali operacyjnej a oświetleniem otoczenia. Poziom doświadczenia inspektora (0-9 lat, 10-20 lat lub >20 lat) nie zmienił znacząco wyników wykrywania. Grupa badawcza nie udokumentowała korelacji między czasem kontroli a dokładnością wykrywania. Nie we wszystkich sytuacjach stwierdzono wad o średnicy ≤ 2 mm (rysunek 1). Dalsze badania powinny ocenić i określić poziom zanieczyszczenia, którego można się spodziewać przez małe otwory, które są ogólnie niewidoczne dla oka. Zarówno wykryte, jak i niewykryte otwory stanowią poważny problem dla każdego szpitala pod względem bezpieczeństwa pacjenta, poświęconego czasu i stresu na sali operacyjnej, a wreszcie reputacji szpitala.

Rozwiązywanie przeszkód w skutecznym procesie sterylizacji

Zwiększenie liczby warstw sterylnych owijek nie wydaje się wystarczająco rozwiązać problemu. Webster et al. w 2005 roku zgłosiła, że podwójne pakowanie sterylnych opakowań instrumentów zwiększyło koszty i nie zmniejszyło ryzyka zanieczyszczenia tac. ^[11] Inne opcje optymalizacji procesu obejmują bardziej szczegółowe szkolenie w zakresie wykrywania uszkodzonych opakowań, zmodyfikowane opakowanie lub alternatywną opcję sterylizacji, taką jak sztywny pojemnik wielokrotnego użytku. Pomimo wyższych kosztów inwestycyjnych, pojemniki sterylne w pewnym momencie zastępują miękkie opakowania ze względu na niższe koszty operacyjne, jak wykazała niedawno opublikowana analiza: Nawet w szerokim zakresie scenariuszy pojemnik sterylny jest najbardziej ekonomiczną alternatywą w porównaniu z „jednoetapową owijką do sterylizacji” i „dwuwarstwową owijką do sterylizacji”. ^[12] Ze względu na możliwość niewykrycia dziur w owijkach pojemnik sterylny stanowi niezawodną alternatywę o mniejszej ilości odpadów i korzyściach ekonomicznych. Celem jest określenie wydajnego i niezawodnego procesu, który pomaga zapewnić spójną opiekę nad pacjentem, płynne procesy na sali operacyjnej bez przerw i dodatkowego stresu oraz unikanie niepotrzebnego przygotowywania narzędzi do ponownego użycia.